توکل دارائی: بوعلی در داخل و خارج از ایران، چهره‌ای مقبول، دوست‌داشتنی و محترم برای همه اقوام و کشورهاست. این محبوبیت هزار ساله از دل خدمتگزاری صادقانه این الهی‌مرد بیرون می‌آید و با وجود طعنه طاعنان و تکفیر و بدگویی بد اندیشان، شیخ ما یکه‌تاز میدان محبت و عشق آدمیان شده است. و چه باقیات صالحاتی بالاتر از این می‌توان تصور کرد که در هزاره گذشته ده‌ها میلیون بلکه بیشتر انسا‌ن‌هایی که رنج و آلامشان با نسخه‌های طب سینوی کم شده است.
در جای‌جای
ایران عزیز، کم نیستند کسانی که به این دُردانه هستی عشق و ارادت می‌ورزند و زندگی
خویش را برای شناخت و معرفی او وقف کرده‌اند.
نمونه حیّ و
حاضرش جناب استاد سیدعبداله انوار است که خداوند بر سلامتی و طول عمرشان بیفزاید.
ایشان بیش از یک دهه از عمر خویش را به پژوهش بی‌وقفه برای شرح کتاب شفا و دیگر
کتب شیخ‌الرئیس صرف کرده و هم‌اینک نیز کلاس درس خصوصیش برای دانشجویان برقرار است
و عرق و تعصب علمیش به بوعلی نیز زبانزد همگان.
برای عرض ارادت
به پیشگاه حکیم بزرگ ایران؛ نمونه‌ای از یک رابطه محبت‌آمیز و البته آگاهانه دانش‌آموز
نیشابوری با میراث ابن‌سینا که روز گذشته (2/6/1395) میهمان بنیاد بوعلی‌سینا بود،
نشان از عمق تأثیرگذاریِ میراثِ هویت ساز آن عزیز همیشه زنده بود، که در دفتر
یادبود بنیاد به طور خلاصه بیانش کرده است.
این دانش‌آموز
علاقه‌مند چنانچه در یادداشت کوتاهش نوشته، به همراه خانواده و تنها به عشق شیخ‌الرئیس
به همدان آمده بود.
آرزو می‌کنم این
"دختر ایران" آینده‌ای به درخشانی راه و مسیر ابن‌سینا برای خدمت به
وطنمان و همه بشریت داشته باشد. همین.
باسمه تعالی
امسال و 2 سال پیش که به همدان آمدم فقط به خاطر بوعلی‌سینا بود.
مادر من هم خیلی علاقه زیادی به بوعلی داشت و دارد. کسی که هم علم داشت و هم دین، واقعاً شگفت‌آور هست.
تقریباً از 4 سال پیش علاقه‌مند به این شخصیت والای علمی شدم و کتاب‌های زیادی راجع به ایشان مطالعه کردم. شاید بیش از 8 کتاب زندگی‌نامه! و جالب اینکه دوستان در مدرسه ابتدایی و راهنمایی، من را همیشه "بوعلی" صدا می‌کردند و می‌کنند! و من به خاطر علاقه شدید به ایشان، امسال هم علی‌رغم فشارها به همدان آمدم.
از 4 سالگی عاشق پزشکی شدم و هنوز این علاقه قلبی به شغل شریف و پاک پزشکی بیشتر و بیشتر می‌شود و الگوی زندگی من ایشان هستند که نماد مقبره‌شان 12 علم سر به فلک کشیده است.
450 کتاب در طی 58 سال زندگی، واقعاً کار یک نابغه و حتی فراتر از آن است.
فکر کنم پر حرفی کردم و کمی درباره مردم همدان بگویم.
نه تعارف دارم نه می‌خواهم کلیشه‌ای حرف بزنم. واقعاً مردم با فرهنگی هستند. و حس می‌کنم عاشق تاریخ و فرهنگ چند هزار ساله خود هستند و من واقعاً خوشحالم که هنوز هم همچنین مردمانی با مهر و وفای زیاد و شخصیت والا، در ایران زندگی می‌کنند.
ممنون از این همه لطف و محبت که به من داشتید.
از قـعر گـل سـیـاه تـا اوج زحـل کردم همه مشکلات گیتی را حل
بیرون جستم ز قید هر مکر و حیل هر بند گشوده شد مگر بند اجل
«شیخ‌الرئیس بوعلی‌سینا»
فرنوش حکمت- 2/6/1395
دانش آموز پایه نهم