پیکر استاد سید عبدالله انوار در ابن بابویه در کنار پدر و مادرش به خاک سپرده شد.
غلامرضا
امیرخانی، استادیار کتابخانه ملی گفت: استاد عبدالله انوار به دلیل تعلق خاطری که به
کتابخانه ملی داشت کتابخانه و دست نوشتههای خود را به کتابخانه ملی تقدیم کرد.
به
گزارش روابط عمومی و امور بینالملل بنیاد بوعلیسینا به نقل از خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)؛
مراسم تشییع استاد سید عبدالله انوار شنبه ۲۰
اسفند با حضور چهرههای مطرح فرهنگ چون محمدحسن سمسار، مهدخت
معین، محمدحسین رجبیدوانی، نوشاد رکنی، احسان شکراللهی، فریبا افکاری، حسن بلخاری،
محمدحسن خوشنویس، اکبر ایرانی، محمدرضا زائری، محمدرضا نصیری، علی بهرامیان جمشید کیانفر،
رضا صالحی امیری، غلامرضا امیرخانی و... در تالار قلم سازمان اسناد و کتابخانه ملی
برگزار شد.
در
این مراسم فیلم مستندی از زندگی سید عبدالله انوار با تکیه بر وجه تهرانپژوهی او پخش
شد.
غلامرضا
امیرخانی گفت: در این خانواده افراد بزرگی حضور داشتند و پدرش یعقوب انوار از مشروطهخواهان
بود و خواهرش فرشته انوار کتابدار برجستهای بود.
وی
افزود: استاد فرزندی نداشت اما فرزند ماندگارش کتابهای اوست که هنوز برخی از این کتابها
به چاپ نرسیدهاند.
این
استادیار کتابخانه ملی بیان کرد: او برایم تعریف کرد که یک روز محمد معین او را در
یک کتابفروشی میبیند و از انوار برای کار در لغتنامه دعوت میکند. او جز جوانترین
عضو لغتنامه بود.
امیرخانی
گفت: دو سه سال پیش خیابانی در میرداماد از سوی شهرداری به نام او شد که وقتی از او
پرسیدم چه احساسی دارید؟ گفت بله شنیدم خیابانی به نام من شده است.
وی
اضافه کرد: چند سال پیش با هم به تماشای اکران خصوصی «زمستانه» (روایت تاریخی از خیابان
لالهزار تهران) رفتیم که در آنجا استاد با حافظه قوی که داشت بسیاری از نکات درباره
این خیابان را توضیح داد.
این
نسخهپژوه بیان کرد: زمانی در دوره پهلوی در وزارت فرهنگ خواستند به او جایزه سلطنتی
اهدا کنند که به صورت مکتوب از پذیرفتن جایزه استنکاف کرد.
وی
ادامه داد: استاد به دلیل تعلق خاطری که به کتابخانه ملی داشت کتابخانه و دست نوشتههای
خود را به کتابخانه ملی تقدیم کرد.
پیکر
استاد سید عبدالله انوار در ابن بابویه در کنار پدر و مادرش به خاک سپرده شد.