پائیز رویایی در حصار بوعلی شمیران!

حالا که دامنه‌های البرز خود را برای سفیدی برف آماده می‌سازد و ارتفاعات کلک چال، همچنان در آرزوی یک بارندگی درست و درمان دقیقه شماری می‌کند، در برگشت از ارتفاعات، بر سر راه تپه «نورالشهدا» به زیارت قبور شهدا با این شعر حافظ می‌ایستم :

بر سر تربت ما چون گذری همت خواه                 که زیارتگـه رنـدان جهـان خواهـد بود

پس از زیارت و پشت سرگذاردن منظریه باغ کامرانیه که حالا تکه پاره شده و از هر گوشه‌اش برجی سر بر آورده است، در خیابان تاریخی «مهماندوست» منشعب از خیابان نیاوران خودنمایی می‌کند. از خیابان مهماندوست و دروازه غربی حصار بوعلی این کوچه وارد می‌شویم و کمی جلوتر صدای گوش نواز ُشرشر آب قنات، «تکیه آقا» مرا از تصویرهای کلیشه‌ای ذهن که عبارت از ترافیک و دود و شلوغی است، دور می‌کند.

«حصار بوعلی» در غرب پارک نیاوران که چسبیده به فرهنگسرای نیاوران است، از این شهر پر دود که هنوز چنارهای پیرمهربان و درختان گردو قدبلند در شرق محل «قنات میرزاعلی» بایک ملودی آرام ابتدا از داخل تکیه بزرگ حصار بوعلی می‌گذرد و در کنار مسجد جامع، آفتابی می‌شود و سپس به نهر عمومی می‌ریزد.

در ۳۳ پارچه آبادی‌های شمیران طبق یک سنت دیرینه تکایا را جاهایی بنا می‌کردند که قنات محل، کنارش باشد و آب جاری آن ابتدا به یاد لبان تشنه سید الشهدا و یارانش از داخل حســـینیه بگذرد. در حال حاضر با توجه به ساخت و ســـازهای سنت شکن در اطراف تکایای موجود در شمیران، همچنان آب قنات در آن‌ها جاری است، مثل محل‌های حصار بوعلی نیاوران، سوهانک، جماران، امامزاده قاسم، دربند، اوین، درکه، دزاشیب و چیذر. سحرگاهان که اذان صبح از بلندگوی مسجد جامع حصار بوعلی پخش می‌شود، کوچه باغ‌های منتهی به مسجد محل رفت و آمد زنان و مردانی است که می‌خواهند به فیض نماز جماعت برسند. ساعتی بعد بوی خوش نان تافتون سنتی نانوایی مشهور شمیران که به «نون عشقی» معروف شده است، اهالی را به سوی خود می‌خواند. اولین مشتریان نانوایی همان سحرخیزان از ورزش صبحگاهی پارک نیاوران برگشته هستند که هر کدام به تعداد عائله شان چند تایی نان داغ به دست دارند. بعضی هم که سنت گراتر هستند، سری هم به سنگکی «فاطمی» می‌زنند که ۵۰ ـ ۴۰ متر آن طرف تر است.

حصار بوعلی در شمال شرق تهران و پائین دست نیاوران، در میان ۳ باغ معروف واقع شده است؛ در شرق آن باغ تاریخی «عزیزخان» (فرهنگسرای نیاوران)، در غرب «باغ کامران میرزا» و در جنوب «باغ فرمانفرما» (ســـفارت تابســـتانی ایتالیا) قرار دارد. قدمت این روستا به قرن ششم هجری بر می‌گردد که اقامتگاه پزشک ارزشمند ایرانی «بوعلی سینا» بوده است.

مسجد و تکیه «حصار بوعلی» یادگاری از زمان قاجار است که بیش از ۵۰ ســـال از بازســـازی و تعمیرات آن می‌گذرد و اگر میل به شمیران گردی دارید حصار بوعلی با در آغوش داشـــتن پارک و فرهنگســـرای نیاوران و بوستان محلی «شکوفه» در جنوب، محل مناسبی برای بازی کودکان است. یکی از سنت‌های ارزشمند این محل، مراسم نخل برداری در شب عاشورا و عصر عاشورا است که بسیار هیجان انگیز و پرشور است. جالب این که در پایان مراسم سیب‌های متبرکی که طی مراســـم در داخل نخل نگهداری شـــده است، برای شفای بیماران صعب العلاج توزیع می‌شود.

امام جماعت دانشمند «حصار بوعلی» که به تازگی رحلت فرمود، آیت االله دکتر سید محمد تقی حکیم نام داشت که طی ۶۰ سال حضور در حصار بوعلی ضمن تربیت شاگردان بسیاری در عرصه‌های گوناگون معارف اسلامی، موفق به تالیف بیش از ۲۰ عنوان کتاب شد که گرانبهاترین اثر باقی مانده از ایشان، کتابخانه عمومی آیت االله سید محمد تقی حکیم و تنها کتابخانه وابسته به آستان قدس رضوی در شمیران است. شایان ذکر است که آن مرحوم استاد حوزه علمیه و دانشگاه هم بود.

محدث شهیر آقا سید نعمت االله جزایری از اجداد مرحوم آیت االله حکیم محسوب می‌شود که ایشان با ۱۲ واسطه به امام موسی کاظم (ع) می‌رسیدند.