استاد فلسفه دانشگاه نتردام آمریکا با اشاره به اینکه در هر حوزه معرفتی برخی متفکران از جایگاه والاتری نسبت به سایرین برخوردار هستند گفت: در فلسفه اسلامی فیلسوفانی چون ابن سینا، فارابی و ابن رشد دارای چنین جایگاه والایی هستند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل بنیاد بوعلی سینا به نقل از خبرگزاری مهر، دکتر فرد دال‌می‌یر استاد فلسفه دانشگاه نتردام آمریکا در مورد پیشروان اندیشه درهر یک از شاخههای معرفتی از جمله افلاطون و ارسطو در فلسفه و وبر و دورکیم در جامعه شناسی و مشخصههای این افرادگفت: در هر رشته و حوزه معرفتی متفکران و اندیشمندانی هستند که بر آن حوزه سیطره و نفوذ قابل توجهی دارند.
وی افزود: برای نمونه در فلسفه غرب
فیلسوفانی چون افلاطون و ارسطو نفوذ قابل توجهی دارند. همچنین آرای کانت و هگل در
فلسفه غرب قابل توجه و مهم هستند. در فلسفه اسلامی فیلسوفانی چون ابن سینا، فارابی
و ابن رشد در مقایسه با سایر فیلسوفان فلسفه اسلامی خودنمایی می‌کنند. در فلسفه
آسیایی نیز کنفوسیوس سیطره و نفوذ قابل ملاحظه‌ای دارد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه در
جامعه شناسی نیز همین موضوع صادق است گفت: در حوزه جامعه شناسی نیز برخی متفکران و
جامعه شناسان در مقایسه با سایرین از نفوذ قابل توجهی برخوردار هستند. برای نمونه
در جامعه شناسی غرب ماکس وبر و امیل دورکیم دارای سیطره و نفوذ قابل توجهی هستند و
در شرق نیز این ابن خلدون است که دارای چنین جایگاهی است.
مؤلف "هگل: مدرنیته و سیاست"
در ادامه تأکید کرد: در سایر معارف و حوزه‌ها از جمله فیزیک، شیمی و زیست شناسی
نیز همین موضوع مصداق دارد و برخی متفکران در مقایسه با سایرین جایگاه ممتاز و
برجسته‌ای دارند.
وی در ادامه یادآور شد: حال سؤال مهم
این است که این متفکران و اندیشمندان چگونه توانسته‌اند به چنین جایگاهی دست یابند
و چه چیزی باعث برتری آنها نسبت به سایرین شده است. در پاسخ باید گفت جدیت و
مطالعه عمیق و ژرف از دلایل اصلی دستیابی به جایگاه متفکر پیشرو در هر حوزه معرفتی
است. علاوه بر این دو ویژگی، بینش وسیع و خلاقیت بالا باعث می‌شود این متفکران چشم
اندازهای جدید و افقهای دورتر را مشاهده و ملاحظه کنند.
دال می‌یر در مورد چگونگی مواجهه
با این متفکران نیز یادآور شد: مواجهه با این متفکران باید از سر احترام و یادگیری
باشد. به این معنا که جایگاه آنها باید مورد احترام قرار گیرد و از آنها آموخت.
البته احترام به معنای انقیاد و فرمانبرداری غیر انتقادی نیست.
وی تصریح کرد: نکته قابل توجه این است
که سیطره و نفوذ این متفکران، نفوذ مطلق و غیر قابل انعطاف نیست بلکه آرای آنها می‌تواند
مورد نقادی و چالش جدی و آزادانه قرار گیرد.
وی افزود: نقادی آزادانه منجر به
پاسخگویی آزادانه نیز خواهد شد و اذهان افراد را برای مواجهه آزادانه با پرسشهای
جدید آماده می‌سازد.
استاد فلسفه دانشگاه نتردام در ادامه
با اشاره به اینکه هنوز در مورد اینکه بتوان متفکران پیشروی قرن بیست و یکم را
تعیین کرد زود است گفت: قرن بیست و یکم هنوز در ابتدای راه خود است و نمی‌توان از
حالا متفکران پیشرو و تأثیرگذار آنرا برشمرد. ولی در قرن بیستم چند متفکر جایگاه
والاتر و برتر داشتند. در فلسفه ادموند هوسرل، مارتین هایدگر، لودویک ویتگنشتاین،
هانس گئورگ گادامر، پل ریکور را می‌توان نام برد.
مؤلف "شهر و عمل: کابردهای آن در
نظریه سیاسی معاصر" تصریح کرد: در حوزه علم اگر بخواهیم افراد و دانشمندان
تأثیرگذار و پیشرو را نام ببریم باید به نامهایی چون آلبرت اینشتاین و ماکس پلانگ
اشاره کنیم.