در
کنار تفسیر متداول از فلسفه ابن سینا به عنوان یکی از سه جریان عمده فلسفه
در جهان اسلام (مشاء، اشراق و حکمت متعالیه)، از چهار تفسیرِ اروپامحور
(به نمایندگی اتین ژیلسون)، اشراقی (به نمایندگی هانری کربن)، تحلیلی (به
نمایندگی مهدی حائری یزدی) و ایدئولوژیک (به نمایندگی محمد عابدالجابری)
درباره فلسفه ابن سینا در دوره معاصر می‌توان سخن گفت. منطقِ تنوع تفاسیر
از ماهیت فلسفه سینوی را باید در نوعِ تلقی‌ای که مفسران از ماهیت فلسفه
در فضای فکری ـ فرهنگی معاصر دارند جست و جو کرد. تعلق به یکی از دو جریان
عمده فلسفه معاصر ( تحلیلی و قاره ای) و تلقی متفاوت این مفسران از چیستیِ
فلسفه اصیل اسلامی و مناسبات آن با اندیشه دینی ( تمایز میان فلسفه و کلام)
دو رکن مهم و تعیین کننده در این زمینه اند . این تفاسیر متاثر ازمبانی و
مبادی جریان های فکری ای بوده‌اند که درآن تنفس فکری کرده‌اند و وقتی با
آن داشته‌ها و مقدمات فلسفی به سراغ فلسفه سینوی آمده‌اند به دنبال
گمشده‌های خود و ارائه پاسخ به مسائل فلسفه و فرهنگ معاصر با توجه به
امکانات
فلسفه سینوی بوده‌اند.
سی‌‌ویکمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی بوعلی سینا در روز چهارشنبه
۲۸ مهر ساعت ۱۱ با عنوان «رویکردهای معاصر در تفسیر فلسفه‌ی ابن‌سینا» به
سخنرانی دکتر مالک شجاعی‌جشوقانی(عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی
و مطالعات فرهنگی) اختصاص دارد که به صورت مجازی پخش خواهد شد.
علاقه‌مندان
می‌توانند این برنامه را از اینستاگرام مرکز فرهنگی شهرکتاب به نشانی
ketabofarhang، تلگرام این مرکز به نشانی bookcitycc و صفحه‌ی این مرکز در
سایت آپارات پیگیری کنند.